بلداجیِ ما چنان بهشت است خاکش نه گِل است گُل سرشت است
گر منزلتی شده نصیبش باشد زاهالیِ نجیبش
از خرد و بزرگ و از زن و مرد رادند و شریف و هم جوانمرد
باشد سخنانشان ز تمکین همچون گزشان لطیف و شیرین